تیتر بالا عنوان یک سری جدید از پست‌هاست که توش در مورد صد چیز که زندگی بدون اونها راحتتره، می‌نویسم. این نوشته‌ها بر اساس تجربیات خودمه از چیزهایی که از زندگی حذفشون کردم. یک سری دوقلوی این پستها هم خواهم نوشت در مورد صد چیز که بدون اونها نمی‌تونم زندگی کنم که به زودی نوبتشون می‌رسه.
اما اولین چیزی که مدتی است از زندگی من حذف شده و بدون اون واقعا زندگیم آرامش بیشتری داره و خیلی راحتترم، چیه؟ ساعت مچی!
ماجرا از چند ماه پیش شروع شد که با فاصله کمی از هم باتری هر دو ساعت مچی من تموم شد. من بر خلاف همیشه!این بار تنبلی نکردم و بلافاصله باتری هر دوشون رو عوض کردم. یکی از این ساعتها طلایی بود و یکی نقره‌ای، ساعت طلایی رنگ یک هدیه بسیار عزیزه برام که پنج ساله همراه من بوده به جز وقتهایی که به خاطر نبود باتری یا تنوع، اون یکی رو دستم می‌کردم. خلاصه باتری هر دو رو درست کردم اما به دو سه روز نکشید که بند ساعت طلایی عزیزم قسمتی‌اش شکست و از هم جدا شد. با کلی غم و غصه گذاشتمش کنار. چون به نظرم می‌اومد هزینه تعمیرش باید زیاد باشه گذاشتم ایران درستش کنم، و ساعت نقره‌ای رو دستم کردم. اینجاش رو باید با لهجه آقوی همساده بخونین که آقو به یه روز هم نکشید که سگک این یکی هم یه جوریش شد که هنوز هم نمن می‌فهمم چی، و خود به خود باز میشد می‌افتاد پایین! آقو ما موندیم بدون ساعت! من از این یکی هم دست کشیدم و گذاشتمش کنار اون طلاییه که بیام ایران درستشون کنم و از اونجو داستان زندگی بدون ساعت بنده شروع شد (پایان آقوی همساده!).
ولی اگر فکر میکنید من دیگه فریب می‌خورم و به جز ساعت طلایی که درستش میکنم برای مواقع رسمی و به خاطر علاقه‌ای که بهش دارم همراه دستبندهام نگهش می‌دارم، ساعت مچی‌‌ای دستم خواهد کرد اشتباه میکنید! چند ماهه که من دیگه ثانیه به ثانیه حرص نخوردم از گذر زمان. وقتی که لازم بوده بدونم ساعت چنده یا با موبایل یا با ساعت دیواری فهمیدم، و وقتی که فقط برای برباد دادن روان خودم و دور و بری‌ها می‌خواستم ساعت رو چک کنم که حرص بخورم آی دیر شد وای دیر شد، کمبود وقت و دم دست نبودن ساعت باعث شده به جای ثانیه شمردن و حرص خوردن، کارهایی که میتونم رو بکنم و اگر کاری از دستم بر نمیاد بدون بالارفتن فشار خون و ضربان قلب، منتظر بشینم و صبر کنم. واقعا میگم آرامشم به وضوح افزایش پیدا کرده و حاصل کار، یعنی به موقع رسیدن یا آماده شدن هیچ تغییری نکرده به جز اینکه من با یک روان آرام و بدون اضطراب برنامه‌های روزانه‌ام رو انجام میدم. همین ذره ذره استرس‌هاست که لحظات شیرین زندگی رو برامون تلخ میکنه. شما هم مدتی زندگی بدون ساعت مچی رو امتحان کنید. بعید می‌دونم در صورتی که موبایل داشته باشید برای وقتهایی که واقعا دونستن ساعت لازمه، هیچوقت دلتون براش تنگ بشه! خیالتون هم راحتتر میشه و کلی کمتر حرص و جوش می‌خورید.
یک مزیت دیگه ترک ساعت مچی اینه که دیگه از دنیای مارک ساعتم چیه و قیمتش چنده و مال فلانی چه مدلیه و آیا مال من بهتر هست یا نه و آیا جدیدترینش دستم هست یا نه و امثال اینها میاییم بیرون و باز فشار روانی و ناراحتی بی خود و بی جهت وارد زندگی‌مون نمیشه.
رابطه شما با ساعت مچی‌تون چطوره؟ توی سال جدید ساعتتون به شما استرس اضافی وارد کرده یا نه؟
توی تعطیلات خیلی دلم برای اینجا و شما دوستان خوبم تنگ شده بود. منتظر خوندن کامنتهاتون و شنیدن حال و احوالتون و نظراتتون هستم.
دوستتون دارم، خوش بگذره، به امید دیدار.
اخبار سایت:
دوستان عزیزم انجمن جدید آشپزخونه همیشه تمیز رو ببینید. توی این انجمن کم کم در مورد تمیز کردن آشپزخونه با هم صحبت خواهیم کرد.
آرشیو وبلاگ در حال انتقاله ولی تا اون زمان نوشته‌های قبلی رو در این آدرس ببینید.
دکمه‌های اشتراک در شبکه‌های اجتماعی به پستها اضافه شده و به راحتی می‌تونید مطالب رو با بقیه به اشتراک بگذارید. شبکه اجتماعی‌ای هست که دوست داشته باشید دکمه همخوان کردنش رو به پستها اضافه کنیم؟
سلام :*
خوشحالم كه دوباره نوشتى 🙂
منم خيلى وقته ساعت مچيم باطريش تموم شده و هنوز عوضش نكردم. ولى اون استرسه كه اى واى دير شد رو هنوز دارم :/
بعد برا من ساعت، به جز چك كردن وقت، يكى از جيگيل پيگيلى هام بود. ساعت رو فقط وقتى ميرفتم بيرون ميبستم. بعد گردنبند و گوشواره كه به خاطر روسرى معلوم نميشن. ميمونه ساعت و دستبند و انگشتر. هر چند هيچ وقت هم شونصدتا ساعت جينگول پينگول نداشتم :دى بعد چند وقته كه دستبند و انگشتر هم نميندازم. همون يدونه حلقه اس همش 🙂
حالا خلاصه، موافقم. خودمم هفت هشت ماهى هست كه ساعت مچى ندارم و مشكلى پيش نيومده 🙂
سلاام فوت گلم، کاملا می‌فهمم چی میگی. منم بیشتر زیورآلاتم استفاده نمیشدن، ولی بعد از چند مرحله خلوت کردن اینهایی که باقی مونده رو بیشتر استفاده میکنم 🙂
خوب اون استرسه که هست ولی وقتی هی چک می‌کنی که چقدر دیر شد فشار روانی و آدرنالین ترشحی خیلی زیاد میشه!!
چه ایده خوبی. راست میگی گذشت زمان و هی نگاه کردن به ساعت گاهی آزار دهنده است
آره وقتی که نیست نبود اثر آزاردهنده‌اش حسابی معلوم میشه!
سلام عارفه نازنینم سال نو شمسی مبارک باشه.امیدوارم سال خیلی خوبی داشته باشی نازنینم.در ضمن من نتونستم عضو انجمنهاتون بشم خطا میده.یه سوال داشتم.میخوام آشپزخونمو خلوت کنم نمیدونم کدوم وسایلو جمع کنم.راهنماییم میکنید؟
سلام هستی جان، ممنونم از آرزوهای خوبت.
جزوه خانه خلوت در یک ماه رو انجام دادی؟ بعد از اون باید آشپزخونه حسابی خلوت بشه به نظرم.
سلام عارفه جان
من خیلی وقته که ساعت نمیبندم یعنی فکر کنم یه بار باتری ساعتهام تموم شد و من باتری جدید نیانداختم.
البته من کلا از اینکه چیزی بهم وصل باشه بدم میاد !
یعنی به ندرت گردنبند و گوشواره و دست بند و اینا میبندم
حلقه ازدواجم رو هم مجبورم دستم کنم مجبووووور
اونم تا جایی که بشه دستم نمیکنم
تا این حد من راحت طلبم
سلام موناجان! خیلی خوبه، سعی کن چیزهایی که استفاده نمی‌کنی تا جایی که ممکنه نگه نداری! من هم خیلی اهل این چیزها نیستم اما بعد از خلوت کردن اونهایی که نگه داشتم بیشتر استفاده میشن.
وای عارفه جون… من بدون ساعت و حلقه‌م، انگار چیزی از وجودم کمه! مخصوصا وقتی بخوام برم بیرون از خونه 😀
اصلا هم مارک و… واسم مهم نیست. ساعتی که ۸ ساله میبندم، هدیه پدرم در روز عقدمون هست.
یه ساعت دیگه هم دارم که اونم هدیه دوست پدرم سر همون عقد هست. 😀
غیر از اینا، کلا از زیورآلات استفاده چندانی نمیکنم، بجز مراسمات 😉
عزیزم، اینها همه‌اش پیشنهاده، مهم اینه که با شرایط خودمون بسنجیم ببینیم کدومش برای ما جواب میده یا نه 😉 ایشالا پیوندتون همیشه ماندگار باشه.
وای تقریبن حرف دل منو زدی چون من سالهاست ساعت نبستم، (از راهنمایی تا الان که 25 سالمه) به جز سر جلسات آزمون البته :دی خیلی هم خوب و خوشم. فقط گاهی یکی میاد میشینیه جلوم میگه که من ساعتم شده 5 میلیون و فلان، یکمی حرص می خورم. ولی خب بعد چند روز یادم میره.
در ضمن به شدت منتظر 99 پست دیگه ت هستیم و اون 100 پست. زود زود زود بیا عارفه :):)
میتونیم ما هم از این 100تا پیشنهادای خودمونو بگیم که چه چیزاییو نباشن هم میشه بود و شاد بود ؟ 🙂
آره برای امتحان لازمه! کم کم اون پستها رو هم می‌گذارم. معلومه که میشه و باید بگید! منتظر خوندن پیشنهاداتت هستم 🙂
سلام ! من امسال وقتی رفتم سفر ساعتم رو هم بردم ولی اونجا که مریض شدم دیگه ساعتم رو ندیدم وقتی رسیدم هم فکر کردم گم شده ولی خیلی غصه نمی خوردم شوهرم هم گفت عیب نداره یکی دیگه می خری ولی چند روز بعد دیدم کف اتاق افتاده فکر کنم تو جیب شلوارم بوده ! و من از خرید نجات یافتم! من قبلا خیلی وابسته ساعتم بودم ولی این روزها این وابستگی کم و کمتر شده یکجورایی واسه تنوع می پوشمش اگه به دانستن زمان نیاز داشته باشم موبایلم هست البته پیش میاد موبایلم رو هم جا بگذارم! به هر صورت اون عادت قدیم از سر من هم افتاده
سلام، چه خوب که پیدا شد! در نهایت مهم اینه که همه مون آرامش بیشتری داشته باشیم، با ساعت یا بی ساعت 😉
سلام
خیلی خوبه که آدم بتونه ساعت رو رها کنه و از درگیری شدن با زمان دست بکشه. منم چند وقتیه که دارم سعی میکنم همینطور باشم
منتظر ۹۹تای بعدی هستم
😉
سلام علیکم 🙂 آخ جون! آدرس سایتت رو هم بذار توی کامنتهات :*
الان گذاشتم 😉
دستت درد نکنه 🙂
سلام عارفه جون.حق با شماست تو اون جزوه مطلب هست.آخه من اصلا این مدت خونه نبودم قبل از عید برای کارای تغییر دکوراسیون خونه نبودم تو عید هم اینور اونور بودم.تازه اومدم خونه.باید برناممو شروع کنم از امروز.ممنون گلم.
سلام عزیزم، ایشالا که موفق باشی. دکوراسیون نو مبارک. تونستی بیای توی انجمن؟ عزیزم اول روی ورود بدون نام و رمز کلیک کن، توی صفحه بعد لینک نام نویسی هست. ممنونم از لطف و همراهی‌ات.
سلام. من کلا به غیر از دوران نوجوانی که اونم بخاطر چشم و هم چشمی (!) بود، ساعت مچی رو بوسیدم گذاشتم کنار! چون من همیشه در درجه اول راحت بودن یک چیز برام مهمه، با ساعت مچی هم دستم سنگینی میکرد (انقدر هم آدم نازنازی! ) هم به قول عارفه جان استرس زمانم از دست رفت، داشتم.
در کل عارفه جونم مرسی که مینیمال درونم رو فعال کردی!
سلام رضوانه جان. پس هم فکر من در زمینه ساعت زیاده 😉 دست و جیغ و هورااا برای مینیمالهای درون!
لطفا براي وايبر هم امكان اشتراك بذاريد، در مورد ساعت هم من خوشبختانه به خاطر حساسيت نميبندم ساعتم رو ، فقط هم يك خوشكل دارم كه هديه روز مادره و برام خيلي عزيزه، جاهايي كه ميخوام پز بدم فقط میبندم(:
ممنونم از پیشنهادتون، بهش فکر میکنم. خوبه 🙂
سلام سال نومبارك !
خوشحالم كه باايده هاي نواومدي!
تاچندروزنودونه اضافه ي بعدي فاش ميشه؟؟؟؟
منتظريم
سلام ساحل جان، ممنونم.
کم کم 😉 به هر حال الان مسافرم و وقتم محدوده، خیلی فرصت ندارم.
سلام سلام
در اینمورد با شما موافق نیستم با اینکه با تعویض هرچندوقت یکبار باتری اش ماجراها دارم و ایضا بند ساعت ( خوو اینجا دسترسی به ساعت سازی نیست باید مسافت بیشتر رو بروم ). ترجیح می دهم برای دانستن وقت، به مچ دستم نگاه کنم تا درآوردن گوشی و احتمالا روشن کردن صفحه و … ( البته این دانستن زمان، بیشتر برای دیگران کاربرد داشته تا خود من )
منتظر 99 تای بقیه هستم ها ^_^
سلام سلام عزیزم، آره خوب هر فردی عادت‌ها و سلایق خودش رو داره. صد تای شما با چی شروع میشه؟ 😉
سلام عارفه جونم خوبی
من نه تنها با ساعت مچی سالهاست خداحافظی کردم بلکه ساعت دیواری اتاقم رو هم سالهاست کنار گذاشتم و فقط دکوری به دیوار وصله که دارم فکر میکنم چطور میتونم ردش کنم تا حالا هم برا این نگهش داشتم که جایزه بوده و به دکور اتاقم میاد و سر ساعتی که دوست دارم خوابیده…
یه جورایی ذهنی میتونم ساعت حدس بزنم فقط برا ساعت های بیدار شدن ساعت گوشیمو کوک میکنم راستی از وقتی گوشی خریدم ساعت زنگ دار رو میزی هم از کالاهای مورد نیاز حذف شده
به نظرم یه ساعت تو آشپزخونه برا کل خونه کافیه اونم فقط برای اینکه بتونی غذا رو سر ساعت آماده کنی
سلام هورام بانو جان! ممنونم، تو چطوری؟ من هم توی این مدت ساعت ذهنی‌ام فعال شده و با اون تقریبا تنظیمه برنامه هام. خوبیه اون اینه که به آدم استرس بیجا هم وارد نمی‌کنه! دقیقا گوشی کار همه اینها رو میکنه. واقعا توی خونه یک ساعت در جایی که در دید همه باشه نصب بشه کافیه.
اینکه میگم یه ساعت برای کل خونه کافیه واسه اینه که قبلا برای هر اتاق و سالن و هالچه و ….هر کدوم یه ساعت دیواری تهیه میکردن
به اضافه تعداد افراد ساعت رومیزی و مچی و….
ولی خدایی گوشی های تو دستمون کلی از وسایل اضافی روکم کردن
سلام سال نو مبارک من امروز با وبلاگتون اشنا شدم عالیه خوشحالم از آشناییتون موفق باشید
سلام دوست مهربونم، من هم از آشنایی با شما خوشحالم. امیدوارم باز هم بهمون سر بزنی. از خریدت هم متشکرم. امیدوارم تمرینات به دردت بخوره.
عارفه جان یه چیزی الان به ذهنم رسید که به فهرست اضافه کنی
میز اتو
بله میز اتو با اون پایه هاش که کوچیک و بلندش هیچ فرقی نداره، جا گیره ! و حتی نمونه های قدیمی اش همیشه لق میخورد و حسابی کلافه ات میکرد (ورژن جدیداش ندیدم خخخخ)
یه تیکه ملحفه گذاشتم مخصوص اتو کردن چن لایه اش میکنم و بسته به چیزی که میخوام اتو کنم رو ی میز یا حتی زمین یا بالشت پهن میکنم و خیلی راحت اتو کاریمو انجام میدم جای زیادی نمیگیره وموقع اتو کردن هم فضای بیشتری تا میز اتو در اختیار داری
به شدت یه استفاده از آدمک های مجازی اعتیاد پیدا کرم و جای خالیش اینجا حس میشه پیداشون نمیکنم …اون آدمکای پیامهای بالایی از کجا اومده فک کنم استفاده از اینا رو هم باید مینیمال سازی کنم ( ایکن لبخند.. هدیه امروز صبحم،به تو )
اتفاقا خودم هم بهش فکر کرده بودم ولی توی لیست نذاشتمش چون کمی مردد بودم، اگرچه خودمون نداریم. ولی واقعا بیشتر اوقات پایه این میزها لقه و مایه دردسر بیشتری هستند تا کمک! شاید اضافه‌اش کنم.
توی ذهنم هست که به اینجا آدمک اضافه کنم باید به طراح عزیز سایت بگم درستش کنه 🙂 ولی همین دو نقطه پرانتز و نقطه ویرگول پرانتز رو بذاری تبدیل میکنه 😉 🙂
یه هفته اس به پیشنهاد شما ساعت مچی مو گذاشتم کنار ببینم چه حسی داره؟ راستش هیچ کمبودی تا حالا احساس نکردم!!! فکر کنم دیگه نبندم. البته بجز ساعت مچی جینگولیم برا مهمونیا و عروسیا که یه جورایی دستبند حساب می شه برام.
واسه من هم شروعش تصادفی بود و بعد دیدم چه قدر نبودش بهتره 😉 من هم ساعت طلایی رو نگه داشتم واسه همون وقتها.
عزیرم عارفه نازنین کجایی؟یه خبری بده گلم.
عزیزم هنوز مسافرتم تموم نشده، آخر این هفته برمی‌گردیم لندن.
آقو فکر کردی این ساعت مچی به جان بسته است. اصلا یک وضعی 🙂 تنها چیزی که واقعا از حضورش لذت می برم. چکار کنم خب. 🙂 اما از اونا نیستم که جوش زمان رو بخورم. ساعت مچی یک تاثیر روانی داره. اینکه مثلا حواسم به زمان هست اما در واقع نیست :))))
افسانه جون تو خود خود مینیمالی 😉 اگه حس کردی ساعت مچی رو دوست داری بذار باشه، هرچند در کامنت بعدی می‌بینم این یکی هم داره در برابرت شکست می‌خوره :))))
با همین استدلالم خودم لال شدم و درش می آرم. همین الان وقتی کامنت قبلب خودم رو خوندم فهمیدم 🙂
:)))
سلام.
من اصلا نمی تونم بدون ساعت تحمل کنم. چون گاهی پیش میاد در یک روز باید چند جا برم و با توجه به اینکه ماشین هم ندارم باید دقیقه به دقیقه ساعت چک کنم که دیر نرسم سر قرار. چون در آوردن و گذاشتم موبایل خیلی سختمه. راحت با یه نگاه به ساعت حل می شه.
سلام عزیزم، درسته برای همه جوابگو نیست این پیشنهاد 🙂
سلام
منم از وقتی ساعت مچی هدیه عقدم صفحه اش خراب شد و تنبلیم باعث شد که تعمیرش نکنم دیگه ساعت نمی بندم و عادت کردم.
اصلا یادم رفته که یه زمانی بدجور معتاد ساعت مچی بودم.
پس داستانمون تقریبا مثل هم بوده 😉
سلام.این پست شما فکر کنم فقط در رابطه با خانوم ها صدق میکنه.کلی نی.
ما اقایون اگه زمان رو ندونیم بدبختیم.در خدمت سربازی.در کار.خب اصلا شما درست ساعت نبندیم.اونوقت به نظرت تو ذهن حرص نرسیدن نشدن و …..نداریم؟
داریم…
داریمممم….
مگه میشه که نداشته باشیم؟؟؟؟
من منظورم این نبود که زمان رو حساب نکنید، خانم‌ها مگه کار و زندگی ندارند؟
موبایل که دارید؟ من نوشتم وقتی موبایل هست دیگه ساعت مچی لازم نیست. حالا اگه توی سربازی موبایل نمیشه برد رو دیگه نمیدونم.
وقتی قراره دیر برسیم، هر سی ثانیه یه بار ساعت رو نگاه کنیم هم دیر می رسیم، پنج دقیقه یه بار هم نگاه کنیم باز دیر می‌رسیم. به نظر من حالت اول خیلی آدم بیشتر حرص می‌خوره. وقتی قراره توی موبایل نگاه کنیم دیگه هر جند ثانیه یه بار خودمون رو حرص نمی‌دیم چون در آوردن و نگاه کردنش زحمت بیشتر از نگاه کردن به ساعت مچی داره.