بایگانی دسته ی راهکار

جادوی مرتب کردن، قسمت چهارم
به اینجا رسیده بودیم که  خرید کمد و طراحی مجدد برای داشتن کشوهای بیشتر و  خرید جعبه های رنگارنگ مشکلی رو حل نمی کنه که یک سرماخوردگی نامحترم اومد اینجا و هنوز هم نرفته!
بریم ببینیم خانم کاندو دیگه چه پیشنهادی برامون داره قبل از این که بریم سراغ مرتب کردن؟

بر اساس دسته مرتب کنید نه مکان

در دوران دبیرستان من عادت داشتم هر روز یک جا را مرتب کنم.
یک روز اتاق خودم، یک روز اتاق خواهرم…یک روز قفسه های مواد غذایی، یک روز کمدهای دستشویی و حمام.
یک روز وقتی سراغ یک کشو رفتم، احساس کردم
این همان کشویی است که دیروز مرتب کرده بودم.
این طور نبود، اما محتویات داخل آن دقیقا همان بودند.
مرتب کردن یک جای خانه، یک اشتباه خیلی بزرگ است.
برای بیشتر افراد شنیدن ای جمله تعجب آور است. دلیل اینکه این کار اشتباه است به این برمی گردد
که بیشتر افراد چیزهای مشابه را در نقاط مختلفی نگهداری می کنند.
برای همین ما یک کار را در نقاط مختلف خانه تکرار می کنیم
و متوجه نیستیم که چطور در یک چرخه اشتباه تمیز کردن اسیر شده ایم.
یک دلیل دیگر اینکه ما هیچوقت در تمیز کردن موفق نمی شویم این است که خیلی زیاد وسیله داریم،
ولی چون هر کدام را در یک گوشه پنهان کرده ایم نمی دانیم چقدر زیاد داریم
و به مرتب کردن ابدی ادامه می دهیم.
پی بردن به اینکه واقعا در هر دسته جقدر وسیله داریم نیازمند این است
که در یک زمان به همه آن با هم رسیدگی کنیم.

روش کار را بر اساس سلیقه خودتان تغییر ندهید

خیلی از نویسنده های کتب راهنما معتقدند مشکل هر فردی حاص اوست،
بنابراین شما باید روش مناسب را مطابق شرایط خودتان پیدا کنید.
این به نظر خیلی منطقی می آید. من در سالهای اولیه کارم خیلی روی این موضوع تحقیق کردم.
همه مشتری های خودم را از نظر سنخ روانی، گروه خونی، طالع بینی و … مطالعه می کردم
تا ببینم آیا برای هر دسته از افراد روش خاصی بهتر کار می کند یا نه.
بعد از پنج سال، نتیجه گیری من این بود که تغییر دادن روش به خاطر شخصیت هیچ سودی ندارد
(باز خانم کاندو داره حرفهای من رو زیر سوال می بره ها!).
وقتی نوبت مرتب کردن است همه ما تنبلیم و وقت نداریم.
همه ما روی بعضی چیزها حساسیت داریم و به بقیه اهمیت نمی دهیم.
شاید به خاطر اینکه بخش زیادی از عمرم صرف مرتب کردن شده، دوست دارم
همه چیز را دسته بندی کنم. در اوایل کارم خیلی سعی کردم
مشتری هایم را بر اساس شخصیت و نیازها و رفتارهایشان طبقه بندی کنم.
در نهایت به این نتیجه رسیدم که همه را می توان بر اساس رفتار در یکی از سه دسته زیر جای داد:
-نمی تواند دور بریزد
-نمی تواند سرجایش بگذارد
-ترکیب دو دسته بالا
نود درصد مشتریان من در دسته سوم قرار می گیرند،
و ده درصد در دسته دوم. هنوز کسی که نتواند دور بریزد پیدا نکرده ام
چون اگر دور نریزیم به زودی خانه پر خواهد شد و جای نفس کشیدن نمی ماند!
ده درصد دسته دوم هم هروقت جدی به مرتب کردن مشغول شوند،
معلوم می شود که هنوز وسیله زیاد دارند.
خلاصه بگویم، نتیجه همه سالهایی که من کار کرده ام این است
که باید از دور ریختن شروع کرد.
این کاری است که همه ما از پس آن بر میاییم. مرتب کردن، شامل دو بخش است:
دور ریختن چیزهای اضافی، قرار دادن چیزهای باقی مانده در جای مناسب.
از این دو بخش، اول باید دور ریختن را انجام داد.

مرتب کردن باید یک اتفاق ویژه باشد، نه یک کار روزانه

سعی نکنید هر روز مرتب کنید
(برای همین این کتاب برای خونه تکونی که یک کار یهویی! هست خیلی مناسبه).
تعجب کردید؟ می دانم روشهای زیادی برای مرتب کردن وجود دارد
و حتی من همه آنها را نمی شناسم. اما روش من این است:

مرتب کردن را باید یک بار و برای همیشه انجام داد.

با یک بار درست و کامل انجام دادن این مرتب کردن، شما می توانید سبک زندگی ای که دوست دارید
را در یک فضای خلوت و تمیز شروع کنید.
وقتی آنقدر وسیله دارید که حتی نمی دانید همه آنها چه هستند و کجا قایم شده اند،
چطور می توانید آرامش داشته باشید؟
بیشتر افراد به این مرتب کردن یکباره نیاز دارند،
ولی متاسفانه با هر روز کمی و گوشه ای را تمیز کردن آن را همیشه به عقب می اندازند.
شاید فکر می کنید به هر حال بعد از این مرتب کردن هم با خرید دوباره و جمع شدن خرت و پرت خانه به وضع قبلی برخواهد گشت و این وضع پایدار نخواهد ماند.
می دانم. چون تا این روش را امتحان نکنید باور نخواهید کرد
که بعد از آن گذاشتن هرچیزی سر جایش یا پیدا کردن جای مناسب برای وسایل جدید خیلی آسان خواهد بود
و این نظم از بین نخواهد رفت.
فکر می کنید از پس مرتب کردن بر نمیایید؟
مرتب کردن فقط در مورد وسایل و اشیاست. کافی است هرچه دور ریختنی است
را دور بریزید، و هر چیزی را سرجایش بگذارید. به همین سادگی.
من مدتهاست که دیگر اتاقم را مرتب نمی کنم. چون نیازی به مرتب کردن ندارد.
من فقط سالی یک یا دو بار حدود یک ساعت صرف چک کردن اوضاع می کنم و تمام.
خاطره مرتب کردن همیشگی و عدم رضایتی که داشتم خیلی قدیمی شده است.
دوست دارید شما هم اینطور زندگی کنید؟  کافی است بدانید خانه را چطور مرتب کنید.

خوب فصل اول تموم شد. از قسمت بعد میریم سراغ فصل دوم که در مورد دور ریختنه…آماده هستید؟ 🙂
دوستتون دارم، خوش بگذره، به امید دیدار

جادوی مرتب کردن ، قسمت سوم

آماده اید یک زندگی جدید شروع کنید؟

یک ذهن به هم ریخته، یک اتاق به هم ریخته ایجاد می کند.
اگر خانه ای درهم و شلوغ است، عامل آن فقط خرت و پرتهای قابل مشاهده نیستند.
ریشه مشکل ممکن است درون شما باشد.
اگر عامل درونی را اصلاح نکنید، حتی بعد از مرتب کردن خانه هم در آن حس آرامش نخواهید داشت،
و خیلی زود خانه هم به شکل قبلی برمی گردد.
وقتی در یک اتاق خلوت و مرتب هستید، ببینید چه حسی دارید.
اگر آرام و شاد نیستید به درون خود نگاه کنید
و آنچه را که تلاش می کند خود را پنهان کند ببینید.
در زندگی هر کس عوامل استرس زا متفاوت هستند.
آنها را پیدا کنید و با آن روبرو شوید.

از وقتی که مرتب کردن خانه با روش کانماری را شروع کردید

زندگی را هم از نو آغاز کنید.
برای همین باید مرتب کردن خانه را سریع و در یک نوبت انجام بدهیم.
چون مرتب کردن فقط یک وسیله است، هدف نهایی نیست!
هدف شما باید سبک زندگی جدیدی باشد که دوست دارید شروع کنید.

جا دادن، راه حل نیست!

بسیاری از افراد، وقتی به یاد مرتب کردن می افتند مشکل خود را کمبود جا می دانند.
مشتریان من از من می خواهند به آنها بیاموزم هر چیزی را کجا بگذارند.
من درک می کنم، ولی جا دادن وسایل راه حل نیست، یک تله است.
تبلیغات انواع و اقسام محصولات جاسازی (جعبه ها، قفسه ها و …) معمولا با عباراتی چون:
در کمترین زمان همه جا را مرتب کنید یا مرتب کردن را سریع و آسان کنید  همراه هستند.
باید اعتراف کنم که من هم زمانی فریب این ادعا رو خورده ام.
به عنوان یک خواننده همه مجلات خانه داری و طراحی منزل، من هر پیشنهادی که برای جا دادن و مرتب کردن وسایل می دیدم را فورا اجرا می کردم.

با پول توجیبی ام انواع جعبه های زیبا را می خریدم

و از جعبه های بازیافتی برای طبقه بندی وسایلم استفاده می کردم.
با این تجربه، باید بگویم که این راهکارها فقط یک پاسخ سطحی هستند.
با اینکه اتاق من پر از فایل و طبقه و جعبه و کشوهای من پر از تقسیم کننده های مختلف بود،
هنوز اتاق من مرتب نبود.
یک بار وقتی به این مجموعه بزرگ نگاه می کردم متوحه مشکل شدم.
من وقت زیادی را صرف مرتب کردن و جای دادن چیزهایی کرده بودم که به آنها نیاز نداشتم.
فکر می کردم دارم مرتب می کنم،
اما در واقع وقت خودم را صرف پنهان کردن چیزهای اضافی در گوشه و کنار و قایم کردن چیزهایی که لازم نداشتم در یک جعبه خوشرنگ و لعاب کرده بودم.

کنار گذاشتن خرت و پرتها این توهم را ایجاد می کند که مشکل به هم ریختگی حل شده است. 

ولی خیلی زود این فضاهای جدید هم پر می شود
و نیازمند خرید محصولات جدید برای جا دادن بقیه خرت و پرتها می شویم.
به این دلیل، مرتب کردن باید با خلوت سازی شروع شود.
ما باید به میل به جا دادن وسایل تا زمانی که همه آنها را از هر گونه چیز اضافی و بی کاربرد خالی نکرده ایم
غلبه کنیم.

من که خیلی هیجان زده ام که زود برم همه چیز رو بریزم بیرون و یه خلوت سازی اساسی بکنم
ولی این بخش تموم نمیشه که! فکر کنم قسمت بعد آخریش باشه
و بعد می رسیم به بخش مورد علاقه من… دور ریختن!

جادوی مرتب کردن ، قسمت اول
لازمه توضیح بدم که من مطالب کتاب رو به صورت خلاصه و طوری که مناسب محیط وبلاگ هست اینجا می گذارم. این یک ترجمه رسمی کل کتاب نیست. خوب، بیایید شروع کنیم!

چرا خانه من مرتب نمی ماند؟

وقتی من به افراد میگم شغل من اینه که مرتب کردن رو به دیگران آموزش بدم،
معمولا با تعجب به من نگاه می کنند. در ذهنشان این سوال پیش می آید:
مگر مرتب کردن هم یاد گرفتن می خواهد؟
درست است، کمتر جایی شما یک کلاس برای مرتب کردن پیدا می کنید.
همه ما از کودکی به یاد داریم که به ما می گفتند: اتاقت را مرتب کن!
ولی به چند نفر از ما پدر و مادرمان مرتب کردن را یاد داده بودند؟
به خود آنها هم کسی این موضوع را آموزش نداده بود.
همه ما در مرتب کردن، خود آموخته هستیم.

ولی آیا تجربه و خودآموزی به بهتر مرتب کردن کمک می کند؟

یک چهارم دانشجویان من خانمهایی در دهه پنجاه زندگی هستند که سالها مسوول یک خانه بوده اند.
ولی در واقعیت خیلی از آنها از زنان جوان مشکلات بیشتری برای نظم دادن به خانه دارند،
چون خانه هایشان در گذر زمان پر از چیزهای اضافی است
که به این در و آن در می زنند تا به نحوی برایش جا باز کنند.
مرتب کردن اصولی، به نامرتب شدن دوباره ختم نمی شود!
خیلی از ما با این جمله آشناییم: هنوز مرتب کردن، تمام نشده که دوباره یک گوشه دیگر به هم می ریزد
(عارفه: من که خیلی آشنا هستم!).
و بیشتر مجلات خانه داری به ما توصیه می کنند
که به دنبال یکباره تمیز کردن خانه نباشید،
چون دوباره به هم می ریزد. سعی کنید آهسته و پیوسته عمل کنید.

من از بچگی به این مجلات علاقه داشتم.

به دستورالعملهای آنها عمل می کردم و برای پاکتهای نامه، لوازم التحریر و سایر وسایلم با کارتنهای کهنه یک فضای نگهداری مناسب تهیه می کردم.
اما طولی نمی کشید که جای تهیه شده پر می شد و نظم ایجاد شده باز از بین می رفت.
من به خودم دلداری می دادم که چاره ای نیست. باید کم کم و همیشه مرتب کنم تا نظم حفظ شود.

در قسمت بعد می خوانیم:
هر روز کمی مرتب کنید تا برای ابد در حال مرتب کردن باشید!
دوستتون دارم، خوش بگذره، به امید دیدار

پست مهمان این هفته رو گلناز عزیز لطف کرده و برامون بر اساس تجربه خودش در مورد یک جهیزیه مینیمال نوشته. گلناز هم از اون دسته دانشمندهای هنرمنده که آشپزیش هم خیلی خوبه و اینجا  یا اینجا میتونید آثار خوشمزه اش رو ببینید. این شما و این هم نوشته گلناز:

 
مدتیه که با راهنمایی های عارفه عزیز (که البته یه اشنای قدیمیه) با سبک مینیمال بیشتر اشنا شدم. سبکی که هنوز صد در صد جاشو تو زندگیم باز نکرده ولی داره از راه میرسه. معاشرت با دوست و اشنا و مخصوصن معاشرت های اینستا گرامی و تلگرامی باعث شد متوجه بشم که چه جو مصرف گرایی تو ایران داریم. سن و سالم ایجاب میکنه که اکثر دوستام در حال تدارک جهیزیه و یا سیسمونی باشن. خواستم تو این زمینه یه چندتا نکته بگم که از سالها زندگی بین غربی ها و تجربیات خودم بهشون رسیدم.
 
لازم بذکره که قصد نکوهش فرهنگ و سنتمونو ندارم و بنظرم بسیار قشنگه که برای یه زندگی مشترک و یا برای اومدن یه نوزاد از قبل تهیه و تدارک ببینیم. البته من جهیزیه نخریدم. تو کشور محل زندگی همسرم عقد کردیم و جشن گرفتیم و همسرم با سه تا چمدون و دو تا کارتن سی کیلویی که بیشتر کتاب بود، وسایل شخصیشو اورد تو خونه دانشجویی من. سر صبر و یواش یواش خونه عوض گردیم و شروع کردیم به خرید یا تعویض وسایلی که باید با زندگی دو نفره مطابقت میکرد، مثل تخت، کمد بزرگتر و یا یه مبل راحت متناسب با بودجمون.
 
١- بنظرم مهم ترين نكته اينه كه ليست بنويسيد. روي هر ايتم فكر كنيد و توجه كنيد چه خصوصيتيش براتون مهم تره. مثلن يخچال كيفيت و اندازش به قيافه و رنگش ارجحيت داره ولي قاعدتن رنگ و طرح ملحفه و روتختي رو به اندازه كيفيتش مهم ميدونيد. به ليستتون وفادار بمونيد و بيشتر از اون خريد نكنيد.
 
٢- وسایلی رو که به ندرت استفاده دارند نخرید و سعی کنید با قرض کردن یا معادل سازی ازشون استفاده کنید.
 
یادمه قبل اولین مهمونی مشترکمون رفتیم و یه سرویس ظرف شش نفره خریدیم! قبلش من  فقط شش تا بشقاب غذاخوری داشتم که کار پیش دستی و دیس رو هم انجام میدادند! با این سبک خرید تمامه ظرفایی که دارم اونایی هستن که احتیاج دارم. وقتی هم که مهمونی بزرگ دارم ترسی از استفاده از بشقاب یکبار مصرف یا قرض از دوستان ندارم. کلن چندبار در سال مگه من بیشتر از دوازده نفر مهمون دارم که براش بشقاب اضافه نگه دارم؟
حالا شاید این مثال بشقاب یکم زیاده روی باشه. ولی مثلن یه وسیله ای مثل چرخ گوشت چقدر استفاده داره؟ گوشت رو که معمولن این روز و روزگار چرخ شده میخریم. مامان من الان فقط از چرخ گوشتش واسه چرخ کردن گردو برای فسنجون استفاده میکنه. من کلن سالی دو دفعه فسنجون میپزم یا با گردو چرخ شده وارداتی از منزل پدری ، یا با گردو پودر شده از سوپر مارکت و یا با گردو خرد شده در غذاساز عزیزم جناب رستم! واقعن بنظرتون چرخ گوشت برای من لازمه؟
 
٣-لازم نیست از روز اول همه چیز رو داشته باشید. به اندازه نیاز خرید کنید و به جاش بودجه ای رو در نظر بگیرید واسه خریدایی که به نیاز های ایندتون جواب بده.
 
بطور مثال شاید ادمی باشید که همیشه غذای مهمونیشو از بیرون میگیره، پس با این حساب نیاز به قابلمه بزرگ ندارید. من خودم همیشه برای مهمونی های تا ده نفر خودم اشپزی میکنم و تجربه بهم ثابت کرده غذای توی فر برام درست کردن و سروش راحت تره . دو تا ظرف بزرگ توی فری دارم و خلاص! نیازی هم به قابلمه و ماهیتابه بزرگ ندارم.
 
همین قانون واسه وسایل برقی هم صدق میکنه.همه غذاساز نمیخوان، بهش اضافه کنید تستر و سولار و مایکروفر و قهوه ساز و چایساز و کتری برقی و ….
وسایل برقی اشپزخونه من الان از این قرارن: کتری برقی، تستر  واسه نون تست، جناب رستم (غذاسازم که میکسر و اسیاب برقی و رنده برقیم داره)، جناب شاغلام (قهوه ساز)، همزن دستی برقی ( مرتب کیک درست میکنم) و یه گوشتکوب برقی کوچیک که یادگار دوران تجرده و شیر موزهاش و الان فقط سوپ له میکنه. تازه هرکدوم رو هم بعد از كلي تحقيق و بالا پايين كردن خریدم و از هر کدوم بیشتر از سه دفعه در هفته استفاده میکنم! (کتری برقی و قهوه ساز رو هر روز دو یا سه دفعه)
 
یادتون باشه که خیلی وقتها تا چندماه از زندگی مستقلتون نگذره نمی دونید چی بدردتون میخوره. واسه همین بنظرم تو خرید وسایل عجله نکنید. رسم خوبی میشد اگه یه مقداری از هزینه جهیزیه رو نقد نگه میداشتید و بعد از ازدواج تصمیم میگرفتید.
 
٤- برای هدایا هم جا بذارید.
 
اگر ازدواج میکنید کلی ظرف و دکوریجات هدیه خواهید گرفت پس بیخودی فضای خونتون از اول شلوغ نکنید. اگر در حال تهیه سیسمونی هستید به این فکر کنید که کلی اسباب بازی و عروسک داخل هدایا هست پس روی اونها هم حساب کرده و واسشون جا نگه دارید.
 
٥- ميدونم كه اين روز و روزگار همه انتظار داريم همسرمون يه گوشه اي از كار خونه رو بگيره. منم از اين قاعده مستثني نبودم و وضعيت درسي و كاري و اخلاقيم ايجاب ميكرد همسرم پا به پام تو كار خونه كمك باشه. خريد وسايل مشترك با هم به اونم اين حس رو ميده كه اينجا صد در صد خونه ي اونم هست و احساس مسيوليتشو در قبال كارهاي خونه بيشتر ميكنه. خلاصه اينكه از سليقه و نياز همسر غافل نشيد.
 
٦-ميدونم توي ايران يه ديد بدي نسبت به اجناس دست دوم وجود داره. ولي به نظرم ميشه فرهنگش جا بيفته …
 
۷- همونقدري كه با سليقه وسايل ريز و درشت ميخريد به چيدن و مرتب كردنشونم فكر كنيد. به اندازه فضاي منزل خريد كنيد. در خريد ظروف و خرده ريزها به اندازه كمدها و كابينت هاتون هم دقت كنيد. از خريدن جعبه ها و يا وسايلي كه به مرتب چيده شدن وسايلتون كمك ميكنند غافل نشيد.
 
يك درد دل هم بكنم و اونم اينكه جا دادن دو دست مبل تو منزل زير صد متر ستم به خودتون، ذهنتون و انگشت كوچيك پاتونه. يه دست مبل درست چيده شده هم موجب ارامش خودتونه هم ميتونه در شرايط مهموني تعداد بيشتري ادم رو جا بده.
 
٨-اخرين نكته هم اينكه سليقه و توجه و تفكر و تعقله كه خونه رو زيبا و مايه ارامش ميكنه نه پول و وسايل زياد و گرون! وقت بگذاريد، سليقه بخرج بديد، واقع گرا باشيد، از گل و گباه غافل نشيد و مينيمال طور شاد باشيد …. بگذاريد خونتون ايينه روحيتون باشه.

نظر شما چیه؟ شما چه پیشنهادی به این لیست اضافه می کنید؟ تجربه شما چی میگه؟
یک کار خوب هم که تازه دیدم وبلاگ عالی یکی از همراهان قدیمی وبلاگ، نیره جان هست که ایشون هم دارند یک راهنمای قدم به قدم برای تهیه جهیزیه مینیمال می نویسند. اگر این موضوع ذهنتون رو به خودش مشغول کرده پیشنهاد می کنم نوشته های نیره عزیز رو هم دنبال کنید و وبلاگش رو بخونید.